Reis naar het verre zuiden van Italië

Reis naar het verre zuiden van Italië
In deze reisblog lees je twee reisverhalen naar het verre zuiden van Italië. Transavia vliegt er naartoe voor betaalbare prijzen. Wat mij betreft is een bezoek aan Zuid Italië echt een aanrader.

Campania
Allereerst neem ik u mee naar Campania waarvan Napoli en de mozzarella di bufala het bekendst zijn. Gelukkig is de afvalberg die er begin deze eeuw lag, voor een groot gedeelte opgeruimd. Zoals u weet, stak de maffia een stokje voor de afvalverwerking en moest Berlusconi het leger inzetten om de rommel op te ruimen. Gedurende die periode werden niet alleen de Napolitanen ziek van de rommel maar stierven hele buffelkuddes wegens de slechte hygiënische omstandigheden. Gelukkig is de mozzarella di bufala inmiddels weer volop te krijgen.

We starten onze reis in Napoli, wat een grauwe en ruwe stad is. Als u met de Sightseeing Bus een rondje rijdt, krijgt u niet echt een indruk waarom de stad eigenlijk wel indrukwekkend is. Er is namelijk niet al te veel te zien, behalve vergane glorie, de haven en veel drukte. Het typeert de stad, dat de meest indrukwekkende ‘Hot-Spots’ de Metro stations zijn. Verder is een bezoek aan het Archeologische Museum een verplichting. Alleen al de zaal over Pompeï met de maquette ervan en een prachtige videopresentatie is de moeite waard. Dan hoef je er zelf niet meer naar toe te gaan, om aldaar onder de voet gelopen te worden door hordes toeristen.

Op iedere hoek van de straat is er een pizzeria. Ik begrijp niet waarom de Napolitaanse pizza zo’n goede naam heeft. Het is moeilijk om een goede pizza te vinden. Ik vond die pas te Paestum bij Beachclub 90. Het is dus echt afhankelijk van de pizzabakker.

Wat Napoli zo speciaal maakt zijn de mensen die er wonen. Om dat te beleven moet u door de binnenstad in de arme wijken rondstruinen. Het is een zelfstandig universum. Het is er gezellig, vrolijk en vriendelijk. De kapper is aan het kaarten met z’n vriendjes en kan u pas helpen als hij gewonnen heeft. Van de eigenaren van de kleine winkeltjes krijgt u een zoen bij binnenkomst, het ondergoed hangt buiten aan de lijn te drogen en overal staat de TV net iets te hard. Als Napolitaan ging ik daar wonen en niet in de dure buitenwijken met de hoge hekken er omheen.

Paestum ligt aan de andere kant van de Vesuvio voorbij Salerno. De ruïnen van de Romeinse tempels zijn daar te bewonderen zonder al te veel toeristen. Hotels, stranden en Tyrrheense zee zijn het helemaal. Ja, en dan is er ook nog de Amalfi kust en Capri aan de Golfo di Napoli. Een boottocht vanuit Salerno langs deze schoonheden mag dan ook niet ontbreken. Even uitstappen om Positano te bezoeken en een souvenir te kopen is een vanzelfsprekendheid. Het heeft pas zin om er te verblijven als je daar de huwelijksnacht door wil brengen. Het is daar namelijk vrij duur maar een huwelijksnacht mag natuurlijk best een duit kosten.

Uiteraard gaat u gezellig uiteten en drinkt u daarbij een lekker wijntje. Falanghina (wit) en Aglianico (rood) zijn heerlijk en vooral van de wijngaarden op en rond de Vesuvio.  

Puglia
Wellicht heeft u wel eens gehoord van Puglia, maar niet van het boek “Puglia: een Paradijs in Zuid Italië“ van historica Willemijn van Dijk. Het is niet zo zeer een reisgids, maar eerder een boek over een reis langs de hoogtepunten en een duik in de rijke geschiedenis en cultuur. Trouwens, u heeft ook veel aan “de Puglia Gids” van de ANWB. Puglia zijn in drie verschillende regio’s te delen en bezoeken. Het noorden met Gargano, het midden met Trulli & Valle d’ Itria en het zuiden met Barokstad Lecce als bekendste trekpleister. Het beste kunt u in een Trullo Agritourismo of een gerenoveerde Masseria verblijven en uitstapjes maken naar het noorden en zuiden. Overal in Puglia vindt u dorpen en steden op heuvels met vele witte huisjes (Griekse invloed), struikelt u welhaast over 1000 jaar oude olijfbomen en is de Ionische kust van een betoverende schoonheid.

Het noorden, de Gargano, is eigenlijk een groot natuurpark, en ja, zelfs een beschermd National Park. In de middeleeuwen waren de plaatsen Monte Sant‘ Angelo en San Giovanni Rotondo bekende pelgrimsoorden. De Kruisvaarders staken van daar de zee over om in Jerusalem de Moslims een kopje kleiner te maken. Verder is er nog Castel del Monte. Het achthoekige kasteel werd gebouwd in opdracht van Frederik II von Hohenstaufen (1194-1250) en tevens Keizer van het Heilige Roomse Rijk. Nu dat ik Puglia bezocht heb, begrijp ik waarom hij liever aldaar vertoefde dan in Rome of Germania. Dit kasteel moet u gezien hebben.

Valle d’Itria is heerlijk in zijn eenvoud met de rode aarde, Trulli en gezellige witte dorpen boven op heuvels met uitzicht op zee. Bezoek Locorotondo, Martina Franca of Ostuni en ga lekker zwemmen aan Ostuni’s riviera. Hoogtepunt kan ook een bezoek aan Alberobello zijn, de hoofdstad van Trulli Country.  Een Trullo is een beetje een vreemd, kegelvormig, wit huisje met een grijs puntdak. Het verhaal gaat, dat deze huisjes snel uit elkaar gehaald konden worden voordat de belastinginspecteur voorbij kwam. Want de heffing werd gedaan naar gelang de grote van het huis. Geen huis, geen belasting. U begrijpt goed, dat ik nu ook zo’n Trullo wil kopen en daar lekker ga mediteren met een heerlijk glas rode Susumaniello uit deze streek.

Op naar het zonovergoten Salento met de barok steden Lecce en Nardo of de kustplaats Otrano aan de azuurblauwe Adriatische zee. In Salento wordt volop graan, olijfolie en vroeger zelfs tabak verbouwd. Eigenlijk is dit gebied de bestemming voor vakanties met kinderen. Lecce is ook voor de jeugd interessant. De straatjes zitten vol met barretjes en restaurants. Vergeleken met Napoli is Lecce vol kleur en licht, echt prachtig. De kust aan de Adriatische Zee is rotsachtig met oogverblindende baaitjes. Aan de andere kant van het schiereiland is de Ionische zee met meer zandstranden zoals bij Torre dell’ Orso. Als je echt naar het einde van de wereld wil reizen, ga dan naar Santa Maria di Leuca.

Puglia leer je pas echt kennen als je de Cucina di Puglia tot je neemt. De pasta heet Orecchiette (oortjes) en er zijn allerlei heerlijke visjes (’t lekkerste van de grill met Pugliese Olio extra vergine) te verorberen. Zelf was ik het meest onder de indruk van Straccoto di Asino e Polenta (stoofpotje van ezel met polenta puree). Bekende wijnen zijn Verdecca (wit) en Primitivo (rood).  Zelf ben ik een grote fan van Susumaniello (rood).

Het zuiden van Italië heeft zoveel moois te bieden, de stadjes, het eten en de mensen. We zijn echt fan van Puglia en we hopen er binnenkort een wijnreis naartoe te organiseren! Gaan jullie mee?